Vanaf de Eifel gaan we tot aan Straatsburg rivieren en kanalen volgen. In Duitsland (en een stukje Luxemburg) fietsen we langs de Our, Moezel en Saar. In Frankrijk fietsen we vooral langs pittoreske kanalen tot aan Straatsburg.
De grens tussen Duitsland en Luxemburg wordt voor een deel gevormd door de rivier de Our. Deze rivier steken we over en we fietsen welgeteld zo’n 15 km over Luxemburgs grondgebied totdat we met een veerpontje over de Moezel terugkeren naar Duitsland: onze 5e bordercrossing binnen 5 dagen. Wij volgen de Moezel een stukje naar het oosten tot Konz, een stadje dat ligt aan de plek waar de Saar de Moezel instroomt. De Saar is een “stille rivier”, door een aantal hoge sluizen is de stroming van deze rivier in ieder geval optisch tot stilstand gekomen. We zullen de Saar een aantal dagen blijven volgen.
We fietsen een kleine 20 km totdat we in Saarburg aankomen. Saarburg is een klein oud stadje met een burcht op een hoge rots, een gezellig plein met terrasje en een watervalletje in het centrum waar de beek de Leuk uitmondt in de Saar. Iets verderop aan deze beek vinden wij onze camping die -opnieuw- volstaat met nagenoeg alleen Nederlanders. Het tentenveldje ligt direct aan de Leuk. Er staan nog twee andere fietskoppels en we kletsen wat. Eén koppel komt uit Ost Friesland (D) en fietst van de Bodensee naar Katwijk. Ze hebben mooie tips over onze route richting Strasbourg. Het andere koppel komt uit Groningen, maar is van oorsprong Fries.
Wij kopen een flesje witte wijn en leggen die in de beek om te koelen, terwijl wij onze tent opzetten en genieten van een verfrissende douche. Gaandeweg de dag is het drukkend warm en benauwd geworden; we hadden al gezien dat voor de komende 2 dagen er onweer is voorspeld.
Als we de volgende dag opstaan krijgen we al vroeg in de morgen een mooi kaartenboek van het Duitse stel in de handen gedrukt. Dit boek beschrijft de route van Trier naar Strasbourg langs de Saar en een aantal kanalen in noordoost Frankrijk. Dankbaar nemen we het in ontvangst en wensen het stel een gute Reise.
Het is erg benauwd en we komen slecht op gang; het is al half 10 als we op de fiets stappen en de Saar verder volgen. De eerste regendruppels van onze reis vallen verfrissend op ons neer, maar dat is van korte duur. Het wolkendek breekt open en het wordt opnieuw erg drukkend warm. Verder in het zuiden zien we grote wolken zich opstapelen: het onweer kondigt zich ruim van te voren aan.
De route langs de Saar tussen Saarburg en Saarbrücken (80km verderop en ons einddoel van vandaag) is op paar leuke stukken na, erg saai. Het grootste deel van het fietspad ligt naast de snelweg. Waar mogelijk proberen we van deze route af te wijken, hetgeen een keer resulteert in een prachtige maar zeer pittige (>15%) klim door een bos en de andere keer in een dwaalpartij door het stadje Saarlouise.
Sneller dan verwacht bereiken we Saarbrücken en melden we ons bij de plaatselijke (grote) kanovereniging die ook een (basic) camping beheert. De supermarkt ligt 200 m verderop en we slaan wat proviand in. Rond 5 uur verzamelen zich tientallen mensen zich om te gaan kanoën op de Saar. Ze keren echter allemaal snel terug want het onweer barst los! We vluchten onder een afdak en laten ons tentje alleen achter. Het is een echte wolkbreuk en het water komt met bakken uit de hemel. Na een paar uur houdt het op met regenen en kruipen wij ons tentje in. Die heeft zich kranig geweerd in al dat natuurgeweld en is nog droog. Gedurende de nacht blijft het echter regenen en onweren. Ook voor morgen wordt de hele dag regen en onweer voorspeld en wij besluiten nog een dag hier te blijven.
Tsja, dus de 7e dag van onze wereldreis wordt noodgedwongen een rustdag. Als we wakker worden (tijdens een onweer) constateren we dat onze tent toch hier en daar wat lekt. We besluiten de tent in zijn geheel te verplaatsen naar het afdak. Harry krijgt een berichtje binnen van een oud-collega uit Nederweert: Theo Meulen. Hij en zijn vrouw Joke zijn op weg naar Hongarije en zullen vandaag Saarbrücken passeren: of ze even aan zullen wippen: ja natuurlijk. Harry heeft Theo al 10 jaar niet meer gezien; wat leuk!
In de ochtend is het toch even droog tussen 9 en 11 en dat gebruiken we om naar een fietsenzaak en een outdoorshop in het centrum te gaan. In de regen fietsen weer terug naar de kanovereniging. Het blijft regenen maar het voorspelde onweer blijft uit. Vroeg in de middag komen Theo en Joke het terrein oplopen. Het is beregezellig en al snel wordt een zakje wijn aangebroken. Een uurtje later is het duidelijk dat er niet meer gereden wordt en manoeuvreert Theo de Kongel (het koosnaampje voor hun mini kampeerwagen) het kampeerterrein op. Het blijft gezellig tot laat in de avond.
We nemen afscheid van Theo en Joke en fietsen langs de Saar naar het zuiden en rijden al snel Frankrijk binnen. Geen idee hoe het kan maar alles in Frankrijk ademt een meer romantische sfeer uit die in Duitsland ontbreekt. Saarbrücken voelde overigens aan als een industriestad in verval en met een schijnbaar hoge werkeloosheid, dus dan is alles een verbetering. We fietsen al snel niet meer langs de Saar (ook al is die er waarschijnlijk wel want de route heet Saar Radweg) maar wat we zien zijn kanaaltjes met zoveel hoogteverschil dat er onwerkelijk veel sluisjes in staan. Op de bruggen bij de sluisjes hangen bakken bloeiende geraniums en de sluishuisjes zijn vaak verlaten maar dan nog steeds idyllisch.
In de jachthaven van Mittersheim overwegen onze tent op openbaar gebied op te zetten. Er zijn faciliteiten voor kampers en bootjesmensen dus daar past een mini tentje van fietsers wel bij. Maar het is nog vroeg. We hebben wederom de wind in de rug en worden naar het zuiden geholpen. We volgen onze route langs het kanaal dat zelfs een meer doorkruist en staan bij nog zo’n bijzonder punt met kruisende kanalen en meren opeens voor een hoge ijzeren brug voor voetgangers en fietsers (zonder bagage) over een kanaal. We sjouwen met z’n tweeën één fiets omhoog en kletsen bovenop met Belgen voordat we tweede fiets wordt opgesjord. De Belgen zijn op vakantie bij Centerparcs en zoonlief van een jaar of 6 is 2 dagen geleden zo hard van zijn fietsje gevallen dat hij gehecht is en het zwemparadijs niet in mag. Daarna is het voor ons een kort stuk naar de camping bij Gondrexange. De supermarkt in Lorquin ligt hemelsbreed 6,5 km verderop. Als we er heen en terug van zijn staan er 20 extra kilometers op de teller en 2 x 4 pittige beklimmingen in de benen. Bovendien verkochten ze geen eens een koud biertje! Terug op de camping komen nog drie Nederlandse fietsvakantiegangers tegen die dwars door Frankrijk zijn gefietst. Ene heft zijn versnellingskabel gebroken en moet naar Lorquin voor reparatiebenodigdheden. Het lijkt ons onmogelijk om zonder versnellingen fietsend in Lorquin te komen, maar ach we zijn vorig jaar ook fietsers tegengekomen die bewust op single speeds de Great Divide fietsen, omdat zonder versnellingen er minder kapot kan gaan...
De volgende dag wordt het kanaaltjes festijn nog eens dik over gevierd op de route naar Saint Louise en Saverne. Daarna houdt de extreme schoonheid op en gaat over in een saai en eentonig stuk naar Strasbourg, langs een kanaal met een opvallend lichtblauwe kleur, dat dan weer wel. Onderweg tipt een Zwitserse bikepacker ons om de noordkant van de Bodensee te fietsen in plaats van de zuidkant. Een paar dagen hadden de Ost Friesen in Saarburg ons dezelfde tip gegeven. De Duitsers hebben het aanleggen van radwegen onder de knie en daarnaast is Duitsland veel goedkoper dan de Zwitserse kant. Goede tip. Zijn volgende tip over doorfietsen naar Freiburg en dan in een trein ons het Schwarzwald op laten takelen, slaan we (natuurlijk) in de wind. Wij gaan fietsen.
In Straatsburg staan we wat ongemakkelijk op de stadscamping. Alle standplaatsen zijn klein en goed afgescheiden van elkaar waardoor het zicht beperkt is. Het voelt enigszins beklemmend aan. Het leukste aan een camping is dat je ongegeneerd naar buren kijkt (en als ze niet Nederlands zijn) er luidop over kunt praten. In Straatsburg zien we niks en is dus dat theater helaas gesloten. We gaan naar het café en bestellen ons twee loeidure koude biertjes.