Tja, het is meteen duidelijk dat we niet dagelijks zullen bloggen. Niet te doen; voor ons niet, maar ook niet voor de mensen, die ons volgen. Althans dat denken wij. Niemand zit te wachten op 1000+ verhaaltjes over “alledaagse” belevenissen? We willen gaan bloggen over een thema, over streek of fietsroute. Deze blog gaat over de eerste week van onze wereldreis, of we kunnen ook zeggen dat we jullie wat informatie geven over het fietsen door de hevels: Zuid-Limburgs Heuvelland, Belgische Ardennen en de Eifel.
Op onze 2e dag fietsen we van Opitter (B) naar Margraten (NL). Hoogtepunt, en tevens een kleine omweg, is het Fietspad door het water nabij Genk, waarvan we een filmpje op Facebook en Instagram gezet hebben. Heel bijzonder! Het is sowieso heel mooi fietsen in de omgeving van Hasselt, zeker een aanrader!
In Maastricht keren we even terug op Nederlands grondgebied en beginnen we aan de eerste hoogtemeters als we uit het Maasdal klimmen naar het plateau van Margraten. Bij de boerderijcamping “Appelhof” slaan we ons tentje op. We zijn net klaar als de buurman van de camping ons vertelt dat we vanavond wel wat feestgeluiden zullen horen: zijn dochter houdt een examenfeest…! We kruipen om 21 uur ons tentje in en zijn zo moe dat we niets hebben gehoord van het feest.
De 3e dag brengt ons naar het gehucht Champagne in de Belgische Ardennen. Bij Gemmenich keren we weer terug naar België, of nu moeten we het Belgique noemen gezien het douanebord. Na een paar kilometer fietsen we echter het Duitssprekende deel van België in. Toch bijzonder: binnen pakweg 10 kilometer 2 taalgrenzen gepasseerd (Nederlands-Frans en Frans-Duits). Bij het dorpje Raeren pikken wij de beroemde Vennbahn Radweg op. Dit is een fietspad dat aangelegd is tussen Aken en Luxemburg over een voormalige spoorlijn. We hadden gedacht dat het eentonig zou kunnen zijn, maar niets is minder waar: een mooie route en je doorkruist op een makkelijke manier de Ardennen. Het stijgingspercentage van de Vennbahn is namelijk gemiddeld 2%.
Op het eind van de middag bereiken we Waimes in het hart van de Ardennen. We hebben op Google gezien dat daar een supermarkt op zondag open is tot 17 uur. Een half uur voor sluitingstijd staan we voor de supermarkt, maar buurtwinkeltje is een betere kwalificatie. Geeft niet, de belangrijkste dingen zijn aanwezig. In de winkel vragen we naar kampeermogelijkheden. Er blijkt een camping 5 km weer terug naar het noorden te liggen, bij het gehucht Champagne. Die hebben we snel gevonden en in de kantine kijken we samen met een boel Wallonen naar de voetbalwedstrijd Spanje-Rusland. Terug bij ons tentje praten we wat met fietsvakantievierder Bas de Bruijn die tegelijkertijd op de camping aankwam.
Op de 4e dag vervolgen we onze tocht op de Vennbahn en fietsen we naar Duitsland. In het Belgische Sankt Vith lopen we de tourist-infoshop binnen. In Sankt Vith spreekt men weer Duits, dus is Harry de woordvoerder. De dame aan de balie vraagt waar de reis naar toe gaat. Harry geeft het einddoel van vandaag, dit jaar en komende 3 jaar op. De dame denkt dat ze in de maling wordt genomen. We laten een kaartje bij haar achter. Een dag later stuurt ze een berichtje via Instagram en wenst ze ons veel succes toe op onze wereldtocht. Leuk!
Wij stappen weer op de fiets en rijden richting Pronsfeld (D). Het valt ons op dat we al een kilometer of 10 niemand meer zijn tegengekomen. Uiteindelijk zien we waarom: een brug blijkt te zijn weggespoeld. Blijkbaar hebben we een bordje met “umleitung” gemist. Oversteken is niet te doen, maar er ligt een loopplank van circa 20 cm breed over het riviertje. Een bordje laat echter weten dat deze loopplank PRIVAT is en niet gebruikt mag worden. Sowieso zou het best moeilijk worden om hier met de fietsen overheen te lopen. We overwegen terug te fietsen, als een dame aan de overkant haar auto parkeert en over de loopplank balanceert. Harry vraagt of wij deze ook mogen gebruiken. De dame antwoordt licht chagrijnig dat het dan voor ons eigen risico is. We nemen de tassen van de fietsen en na 15 minuten staan we aan de overkant!
Na Pronsveld kiezen we de Enztal-fietsroute en ook daar is een omleiding ingesteld, deze wordt door ons braaf gevolgd. In Neuerberg treffen we een kolonie Nederlanders aan op de camping. De eigenaren zijn ook Nederlands. Een minderheid van Belgische gasten laat die avond van zich horen. De 0-2 achterstand bij rust wordt omgebogen in een 3-2 overwinning. Het "We are Belgium, We are Belgium” schalt ’s avonds over de camping.
De volgende dag (dag 6 Neuerburg-Saarburg) start opnieuw stralend maar wel koud. Als wij wakker worden slaapt de rest van de camping nog. Wij breken de tent op en gaan ontbijten op een plek die door de zon wordt bereikt en verwarmd. Rond half 9 vervolgen we de mooie route door de zuidelijke Eifel tot aan de grens met Luxemburg. We hebben drie dagen over voornamelijk voormalige spoortracés gefietst, die zijn omgebouwd naar fietsroutes.
