Wauw we zijn een heel jaar onderweg en uitgerekend op dit moment, het moment om terug te blikken, fietsen we het paradijs binnen. Het paradijs heet Singapore. Zoals het er hier uitziet, zo zal het er in de hemel ook zien, als die bestaat: mooi, schoon, vredig, multicultureel, veel wolken maar niet grijs, o ja en ook duur!? Het is ons 25e land op onze wereldfietstocht en het maakt best indruk op ons. De boot naar Jakarta laat even op zich wachten: uiteindelijk genieten we twee weken lang van stad, park, huis, zwembad, koken, netflix en… fietsen.
Vanuit Maleisië, via de stad Johor Bahru is Singapore per brug te bereiken. Er is een speciale ‘pedal cyclist & motorcycle’ rijbaan en aan beide kanten van de brug staan efficiënte loketjes voor de benodigde douane stempels zonder dat we van de fiets hoeven af te stappen. De snelheid op de rijbaan wordt gereguleerd door een indrukwekkend aantal verkeersdrempels van het formaatje ‘fietsonvriendelijk’.
Aan de overkant van de brug is alles anders. De weg is van uitmuntende kwaliteit, trottoirs zijn overkapt, de openbare ruimte is onberispelijk ingericht én onderhouden. Overal staan teksten op de weg en hangen borden om de geldende regels uit te leggen. Onze app stuurt ons naar het Park Connector Network (PCN), een fietsnetwerk die de parken in Singapore met elkaar verbindt. We moeten eerst naar de Hollandse School fietsen om daar iets moois in ontvangst te nemen. De PCN gaat een andere richting uit maar niet getreurd, onze route-app vertelt ons dat er vanaf de PCN nog een fietspad naar deze school leidt, zonder dat we op het hoofdwegennet belanden. Het fietspad blijkt echter een mountainbike track in een groot park te zijn; een technisch parcours vol reliëf, rotsen, stronken en modder. Lieve komoot-app, dit red bull-achtige pad mag wel fun zijn voor full-suspension MTB-ers, maar is echt niet geschikt voor langeafstand-fietsers met ieder 20 kilo bagage! We hoeven het maar 3 kilometer te volgen, maar we doen er eindeloos lang over en tot overmaat van ramp blijkt het laatste stukje van de mountainbike route, vanwege bouwwerkzaamheden, verboden gebied te zijn. Waarschijnlijk wordt het park een klein beetje kleiner en staan er binnenkort een paar wolkenkrabbers aan de rand van het park.
Na al dat geklieder in de modder moeten wij daarom alsnog omfietsen om bij de Hollandse School te belanden. Bij de receptie ligt een pasje op onze te wachten waarmee we toegang krijgen tot een mooi Singaporees appartement met zwembad. Het appartement is van het Nederlandse stel Walter en Raoul. Dankzij Hermie – ex-schoonzus van Harry die 20 jaar geleden in Singapore heeft gewoond - heeft er in een nieuwsbrief van de Hollandse School een oproep van haar gestaan of er iemand van de Nederlandse expats ons fietsers met een beperk budget, onderdak in deze dure stad kan en wil aanbieden. Onder andere leraar Walter heeft daar bijzonder leuk op gereageerd en een logeerplek aangeboden.
De Hollandse School in Singapore is met ruim meer dan 300 kinderen de grootste school buiten Nederland. Het ligt op een heuvel in een wijk vol prachtige villa’s en de school zelf past prima in dat plaatje, dat wil zeggen de school is een plaatje. Op het sportveld rennen kinderen rond die Nederlands praten, in de zandbak kruipen kinderen rond die Nederlands praten. Heel onwerkelijk na al die maanden door zuidoost Azië, maar dat past inmiddels wel in de eerste indrukken die we opdoen van deze stad: compleet anders dan wat we de afgelopen maanden hebben gezien en beleefd.
Het ziet er naar uit dat we minstens een dag of tien in Singapore moeten blijven voordat we met de boot naar Jakarta, Indonesië afreizen. Singapore is echter nogal duur en is in principe niet in ons dag-budget te passen, maar dankzij deze lieve mensen van de Hollandse School hoeven wij ons geen zorgen te maken over de overnachtingskosten. Met de toegangspas op zak fietsen we naar het condominium waar een bewaker ons tegenhoudt. Hij doet zuur en we maken het er niet beter op als we niet direct kunnen oplepelen voor wie (achternaam) we komen en welk nummer het appartement heeft. We zijn moe, stinken naar zweet en zitten natuurlijk niet te wachten op heibel, maar langzaamaan draait de Indisch uitziende bewaker bij zodra hij een beetje doorkrijgt dat we helemaal vanuit Nederland naar Singapore zijn komen fietsen. Uiteindelijk bevraagt hij ons honderduit en is helemaal bevangen van ons avontuur en biedt koude blikjes Schwepps aan. Hij legt uit waar we de fietsen kunnen parkeren in de garage onder het complex. De parkeergarage biedt onderdak aan ongekend dure wagens waaronder Ferrari’s, Porsches en Maserati’s. Daar past onze titanium Pilot Vamos prima bij, want dat is natuurlijk de Ferrari onder de fietsen. Trots stappen we de lift in en vinden eenvoudig de deur naar het appartement mede dankzij de deurmat van de Amsterdamse vlag.
Niet veel later komt eerst Walter en daarna Raoul uit hun werk en maken we live kennis met de gastheren. Walter en Raoul zijn … geweldig! Walter geeft les, op dit moment aan groep 8 en is ook een langeafstandsfietser. Raoul wilde graag nog een keer een lange periode in het buitenland wonen en kreeg die kans van zijn werkgever Philips. Walter ging mee en werd aangenomen bij de Hollandse School. Ze zijn een jaar geleden vertrokken en vermaken zich prima in Singapore en vertellen ons van alles over de stad, regels en gebruiken. Walter kookt ondertussen een heerlijke maaltijd voor onsen Raoul heeft voor het ijs na gezorgd.
De volgende dag lonkt het zwembad maar we zetten ons aan de blog (Maleisië) en verdiepen ons in de Lonely Planets van Singapore en Indonesia die we uit de boekenkast trekken. ’s Avonds stappen we op de bus naar het chique 5 sterren Grand Park City Hotel. We hebben namelijk een date. Jan, de broer van Roelie, moest toevallig net deze periode voor zijn werk bij ING in Singapore zijn. Hoe leuk om elkaar te zien en te spreken! Jan heeft al een voorverkenning gedaan en we wandelen langs Padang, The Esplanada met de tribune voor de F1 grandprix pitstop naar Marina Bay, het markante hotel van drie afzonderlijke wolkenkrabbers die bovenaan met elkaar verbonden zijn door een dakpark en zwembad in de vorm van een schip. Werkelijk uniek! Via het exclusieve winkelcentrum The Shoppes onder het hotel lopen we naar Gardens by the Bay, de botanische tuin met futuristische verticale tuinen. We vergapen ons aan het decor. Het lijkt alsof we in een soort Disney-park rondlopen in plaats van een stad. De architectuur, de openbare ruimte, de planten, alles is gelikt en perfect. Mooier dan de Efteling, mooier dan waar we ooit eerder zijn geweest… en alles zonder entreegeld.
We zijn net op tijd om de lichtshow in de Garden by the Bay te zien en die valt in alle betovering dan toch een beetje tegen. Schijnbaar is het kinderfestival en heeft de lichtshow het thema Toy Story. Voordat de show tot een einde komt lopen we alvast naar de food court in het Park dat ‘Satay by the Bay’ heet. Daar kletsen we gezellig verder met Jan onder het genot van een hapje en een drankje.
Op weg naar de supermarkt valt het ons de volgende ochtend op dat er her en der een takje of een blaadje op het trottoir ligt. "Misschien al een uur niet geveegd", grappen we. Het is bizar hoe schoon en netjes het hier is. Kauwgom is verboden, in bussen en metro’s mag niet gegeten en gedronken worden (bij de haltes overigens ook niet), nergens graffiti, roken is ook bijna verbannen in de openbare ruimte, overal camera’s. En, een groot verschil met Nederland, iedereen houdt zich ook aan de regels.
Er rijdt relatief gezien ook weinig verkeer in deze miljoenen stad. Een auto is een luxe. Om hier te kunnen rijden moet je een certificaat kopen. De prijs van het certificaat wordt per opbod bepaald en is afhankelijk van het aantal certificaten dat beschikbaar komt, overeenkomstig het maximaal aantal auto’s op de Singaporese wegen. Op dit moment kost zo’n certificaat meer dan 25.000 S$ (oftewel € 17.000). Het geeft het recht om 10 jaar een auto te hebben en te gebruiken. Je hebt dan dus nog geen auto. Autorijden is hier dus meer een hobby voor de beter-bedeelden of een cadeautje van iemands werkgever. Alle anderen kunnen voor weinig gebruik maken van een perfect en punctueel openbaar vervoer netwerk of pakken een taxi, wat beide echt heel goedkoop is hier.
Fietsen kost helemaal niets, tenminste als je je aan de regels houdt (en geen fiets hoeft te huren). We worden soms wel met al die camera’s een beetje paranoïde: mogen we hier wel op de weg fietsen of moeten we het voet-/fietspad op? Mogen we onze fiets hier parkeren? Mogen we vrij linksaf slaan bij stoplichten? Bij sommige fietsbruggen staan borden ‘dismount and push’ met af en toe een bordje ‘fine S$1000’ eronder. Totaal onzinnig, want deze bruggen zijn prima te fietsen. Maar ja op elke brug hangen wel weer een paar camera’s en als zo’n omgerekend €650 de standaard is voor een fietsovertreding… dan houden we ons aan de regels, althans Roelie en voor zover we daar weet van hebben.
We fietsen heel wat af door de stad. Eén van de eerste uitstapjes brengt ons naar de Apple store met de kapotte iPhone. De derde die door de omvormer van Busch & Müller is gesneuveld. In Thailand hebben we al een vervangende telefoon gekocht en helaas krijgen we geen geld terug, maar wel een nieuwe iPhone zonder doosje en zonder snoertjes en andere gebruikelijke toebehoren. Dus niet ene om goed te kunnen verkopen voor veel. Wij zelf zouden het in ieder geval zelf niet vertrouwen als zo een op Marktplaats staat. We besluiten de telefoon als een soort van reserve maar mee te nemen.
Op de volgende tochtjes fietsen we naar Little India waar veel kleur en street art (zie foto's op het einde van deze blog) is te vinden, naar Arab street met kleine winkeltjes en horeca, Chinatown midden tussen de glazen wolkenkrabbers van de banken, Waterpark in het noorden wat door alle bouwactiviteiten volstaat met bouwkranen en natuurlijk gaan we ook bij daglicht naar de Gardens by the Bay en het Marina Bay hotel, de iconen van Singapore. God, wat een bijzondere stad! We krijgen er geen genoeg van en fietsen uiteindelijk meer dan 250 kilometer door de stad.
Op een van de dagen crasht onze laptop en bezoeken we opnieuw de Apple Store. Het is er druk en de wachttijd blijkt twee en half uur. We sluiten virtueel aan en stappen op de metro naar Changi, het vliegveld van Singapore. Sinds kort is centraal tussen de verschillende terminals een nieuwe toeristische attractie te bezoeken en buiten het metrokaartje kost het niets. De attractie heet Jewel en is een gigantische ronde waterval vanuit het open glazen dak met er omheen een verticale tuin met tropische planten en bloemen afgewisseld met balkonnetjes om te verblijven en te kijken.
Intussen zijn we al naar het appartement van Jaap en Bianca verhuist. Vooraf hadden we gedacht dat Walter en Raoul na twee nachten graag weer hun huis voor hun zelf zouden willen. Maar wij vonden het super gezellig en Walter en Raoul vonden het geen enkel probleem dat we iets langer bleven. Het werden er vier. Om ze enigszins te bedanken staan we een middag in hun keuken en verwennen onszelf en de gastheren op lasagne bolognese volgens ons eigen recept. Dat betekent wel een paar uur in de keuken staan, maar dat hebben we er graag voor over. De lasagne nemen we mee naar de 19e(zeker niet de hoogste) verdieping waar we tussen de bomen, buitenkeukens en de jacuzzi plaatsnemen aan een grote teakhoutentafel met de skyline van Singapore die om ons heen fonkelt. Magisch, om nooit te vergeten! We zouden dolgraag de volgende dag weer willen koken, maar als Walter voorstelt om friet te gaat eten bij de Brabantse friture van Martin Zwerts ("potato-daddy") in Holland Village, krijgen we dat niet meer uit ons hoofd. Onze laatste avond met Walter en Raoul wordt gevierd met frikandel speciaal, friet met mayonaise en bitterballen. Hahaha, we zijn in Singapore. Hier is alles te koop (behalve Bavaria)!
Op vrijdagmiddag maken we dan kennis met onze volgende weldoeners: Jaap en Bianca. Meester Jaap heeft groep 6 op de Hollandse School en Bianca de naschoolse opvang. Ze hebben net hun laatste werkdag achter de rug en stappen ’s avonds direct in het vliegtuig naar Nederland om familie en vrienden te zien. Ze hebben hun appartement aangeboden dat aan de rand van het natuurpark met de naam Bukit Timah Nature Reserve. Het grappige is dat onder het balkon de mountainbikeroute loopt waar we bij aankomst in Singapore zo van “genoten” hebben. Vanuit de woonkamer zien we apen van tak naar tak springen; zo bijzonder!
Jaap en Bianca zijn super-relaxed en laten ons al snel helemaal thuis voelen in hun fijne appartement. We durven ze daarom, nog voordat ze de taxi naar het vliegveld pakken, een brutale vraag te stellen. Walter heeft ons namelijk getipt om de netflix serie ‘Undercover’ te kijken. Naast het feit dat de serie best spannend is, wordt er daarin heerlijk Limburgs en Brabants gesproken, dus dat moeten wij wel leuk vinden. Walter weet dat Jaap de serie ook heeft gezien en dus waarschijnlijk ook een netflix-abonnement heeft. Dus vragen deze twee wereldfietsers, die glashard beweren dat ze niets missen van thuis, of ze in Singapore mogen netflixen. Jaap en Bianca vinden het geen probleem, tonen hoe we netflix en spotify kunnen aanzetten, geven netflix tips en daar maken we de dagen daarop dankbaar gebruik van. Net als dat we genieten van het enorme zwembad.
Een andere verleiding die we niet kunnen weerstaan is het assortiment kaasjes in de supermarkt. Alsof we na een lange kaasverslaving afgekickt waren, een jaar clean zijn geweest en nu een enorme terugval meemaken. Oude Gouda, roomkaas, blauwschimmel, brie, Gruyere, Comte maar ook de tzaziki en hummus lonken naar ons vanuit de schappen en eindigen elke keer weer in het boodschappenmandje. Hetzelfde overkomt ons met ons favoriete ontbijt met yoghurt, fruit en granola. Bij de kassa is het elke keer weer schrikken. Ons € 50 dagbudget kan hier gemakkelijk opgaan aan dagelijkse boodschappen, gelukkig overnachten we gratis. Maar we kunnen niet al te lang blijven genieten van dit luxe leventje in mooi Singapore. We moeten verder, we willen verder! Er is veel meer te ontdekken op deze aardkloot. We gaan naar Indonesië: Java en Bali wachten op ons!
Geen twijfel over mogelijk, we vinden Singapore geweldig. Vandaar dat hieronder nog extra foto's staan van het rondje straatkunst.
